Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
құтпатаяқ — зат. Асаның бір түрі. Бұл тәрізді аспаптың о замандарда екі түрі болыпты. Біріншісі – «асатаяқ», екіншісі – «қ ұ т п а т а я қ» (О.Хаймолдин: Қаз. әдеб., 05.04.1985, 10). Асаның екі түрі болған: асатаяқ, қ ұ т п а т а я қ (Қаз. әдеб., 14.10.1983 … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тастауық — зат. муз. Үрлеп ойнайтын байырғы сөз аспабы. Кештің екінші жартысында Болат Сарыбаев қазақ халқының үскірік, асатаяқ, сазсырнай, т а с т а у ы қ сияқты ұлттың көне аспаптар тарихымен таныстырды (Қаз. әдеб., 25.03.1977, 4). Осы жолдармен жетіген,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сылдырмақ — зат. Сылдыраған, сыңғырлаған дыбыс, үн шығару үшін (қоңырау, асатаяқ т.б.) заттарға тағылған сылдырауық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бұрқы — (ҚХР) ел ақтаған дуана. Шаншылды от басына асатаяқ, Үкі таққан әлемдеп бастан аяқ. Ала сеңсең бөркі бар, тысы ақ киіз, Есіркейді ел б ұ р қ ы н ы көрген аяп (Т. Жолдыұлы) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дудыға — зат. көне. муз. Қазақтың көне саз аспаптарының бірі. Д у д ы ғ а асатаяққа ұқсас халық аспабы. Ол күмбірлеген, дүмбірлеген үн шығарады (Жұлдыз, 1974, 9, 185). Бұған дабыл, даңғара, дауылпаз, шыңдауыл, д у д ы ғ а, ұран секілдерді қоссақ,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дүңкілдегіш — зат. Дүңкілдеген дыбыс шығаратын нәрсе. Асатаяқтың түрлі түсті моншақтардан шоқ түзіп тізбектелген сәкәкүлі, домалақ д ү ң к і л д е г і ш т е р і, сыздықты өрнектер жүргізіліп әшекейленген әлеміштері болған (Қаз. әдеб., 05.04.1985, 11) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дүңкілді — сын. Дүңкілдеп қалған, дүңкілдеген. Сопақ күмбезі қырланған асатаяқ ырғақтатып шайқап ойнауға ыңғайланған сылдыр күлдір, д ү ң к і л д і үн шығарып, ой толғауға арналған өнер аспабы (Қаз. әдеб., 05.04.1985, 11) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сазген — зат. муз. Қазақтың қияқты аспаптарының бір түрі. Әйтсе де дудыға, тоқылдақ, шіңкілдек, бозаншы, егек, ауызсырнай, уілдек, желбуаз секілді аспаптарды қалпына келтірген саз аспаптар музейі тағы да қоссаз бен с а з г е н д і қатарға қосты (Қаз. әдеб … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сақпан — I зат. муз. Жалпақ қайыстан жасалып, «сақ» еткен қатты дыбыс шығаруға арналған фольклорлық саз аспабы. Көбіне этнографиялық ортада кездесетін тұяқтас, керней, адырна, шартылдауық, с а қ п а н сияқты аспаптарды фольклорлық музыка аспаптары деп… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сәкәкүл — зат. Көз тартар, жалтырақ заттардан әдемілеп, шоқтап жасалған сәнді зат; әшекей. Асатаяқтың түрлі түсті моншақтардан шоқ түзіп тізбектелген с ә к ә к ү л і, домалақ дүңкілдегіштері, сыздықты өрнектер жүргізіліп әшекейленген әлеміштері болған (Қаз … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
